«Γονείς & παιδιά σε επαφή: η αναζήτηση των ξεχασμένων αισθήσεων»
Η «επαφή» κατέχει ξεχωριστή και μάλλον κεντρική θέση στην ψυχοθεραπευτική προσέγγιση Gestalt, όπως και στις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις και στη φύση γενικότερα. Τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει και να επιβιώσει μόνο του, το καθετί είναι σε επαφή, σε αλληλεπίδραση με κάτι άλλο, μέσα ή έξω από αυτό. Τι σημαίνει «είμαι σε επαφή» για τον καθέναν από εμάς; Πώς μαθαίνουμε να είμαστε σε επαφή; Πώς μένουμε σε επαφή ή πώς αποφεύγουμε και εμποδίζουμε την επαφή;
Οι αισθήσεις μας, καθώς και η ομιλία και η κίνηση είναι ίσως οι σημαντικότεροι τρόποι που έχουμε για να είμαστε σε επαφή με το περιβάλλον μας και ό, τι περιλαμβάνει αυτό, για να διατηρούμε αυτή την επαφή ή να την αποφεύγουμε. Πώς βιώνουμε τον εαυτό και το περιβάλλον μέσα από τις αισθήσεις στην αρχή της ζωής μας και πώς στην πορεία τις ξεχνάμε και λειτουργούμε σα να μην υπάρχουν; Πώς μάθαμε αυτή τη διαδικασία ως παιδιά και πού βρισκόμαστε σήμερα ως γονείς στην επαφή με τα δικά μας παιδιά (ή ακόμα και με το εσωτερικό μας παιδί); Ας τα διερευνήσουμε όλα αυτά μαζί…, θέλοντας να ξαναθυμηθούμε μία εποχή όπου ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο ή ένα άγγιγμα αρκούσαν ή εμπλούτιζαν δημιουργικά όσα εκφράζαμε με λόγια…